Nikt tak w jego czasach nie potrafił rysować nagich kobiet. Wybitny grudziądzanin został zapomniany w Polsce

Siegmund Lipinsky urodził się 1873. Dzieciństwo w Grudziądzu, ul. Pańskiej 15 (dawniej Herrenstraße 24). W jego rodzinie tradycje artystyczne nie były niczym nowym Rodzina związana z muzyką i sztuką.

Ojciec Siegmunda, Izydor Lipiński, był kupcem, a jednocześnie potomkiem znanego skrzypka i kompozytora Karola Lipińskiego. Matka, Wilhelmina, była wnuczką sławnego kompozytora operowego Giacomo Meyerbeera. Zrozumienie i szacunek dla sztuki było więc dla przyszłego malarza codziennością od najmłodszych lat.
Po ukończeniu szkoły średniej w Grudziądzu, młody Siegmund postanowił podążać za swoją pasją artystyczną. W roku 1887 jego rodzina przeniosła się do Berlina, gdzie młody artysta rozpoczął naukę na Akademii Sztuk Pięknych. Tam miał okazję studiować pod kierunkiem renomowanych nauczycieli, takich jak Woldemar Friedrich, Josef Scheurenberg i Anton von Werner. Były to były lata intensywnego rozwoju i eksperymentowania z różnymi technikami malarskimi.

Ważny element w życiu i twórczości Zygmunta Lipińsky’ego stanowiły podróże. W roku 1899 odbył podróż do Holandii, gdzie pogłębiał swoje umiejętności w zakresie technik graficznych. W tym samym roku zwyciężył w konkursie na projekt fresków dla zamku rodziny von Moltke w Krzyżowej na Śląsku i otrzymał za to Wielką Nagrodę Państwową wraz ze stypendium w Rzymie. Jednak najważniejszym momentem w jego karierze stał się pobyt w Rzymie, gdzie osiedlił się na stałe w roku 1902. Stolica Italii stała się nie tylko miejscem pracy, ale przede wszystkim inspiracją dla Lipińsky’ego. Odkrył piękno mitologii i symboliki, co znalazło odzwierciedlenie w jego dziełach.

To też Cię zainteresuje: Przed zniszczeniem uratowano prace Zygmunta Lipińskiego. Zaprezentowano je w muzeum w Grudziądzu [zdjęcia]

Jednym z najbardziej rozpoznawalnych i wpływowych aspektów twórczości artysty z Grudziądza były jego akty kobiece. Szczególnie ważne były te o charakterze naturalistycznym. Artysta starał się uchwycić piękno ludzkiego ciała w sposób, który oddawał zarówno jego fizyczną, jak i emocjonalną istotę.
A mowa o czasach, w których naturalizm w oddawaniu ciała ludzkiego wymagał odwagi. W dziełach Lipinsky’ego krytycy odnajdowali nie tylko precyzję, ale także metafizycznym przekazem.
Współpraca i Działalność Pedagogiczna
Lipińsky współpracował z licznymi twórcami swojego czasu, takimi jak Anton von Werner i Otto Greiner. Założył także „Akademię Zygmunta Lipińskiego”, w której przekazywał wiedzę i umiejętności młodym artystom. Jego zaangażowanie w rozwijanie talentów było w Niemczech wysoko cenione. We własnej uczelni malarstwa, grafiki i rysunku prowadził liczne zajęcia, poświęcając się jednocześnie anatomii ciała. W 1931 roku opublikował „Podręcznik anatomiczny. Per la Studio Artistico del corpo umano”, praca zawierająca 25 plansz obrazkowych i załączników z nazwami anatomicznymi.

w 1905 r. zdecydował się pozostać w Rzymie, wstąpił do miejscowego Związku Artystów Niemieckich i poślubił utalentowaną artystycznie Chilijkę po raz drugi niemieckiego pochodzenia Elinita Kümpel. Z nią miał trójkę dzieci. Podobnie jak inni niemieccy Rzymianie spędzał lato wśród dzikiej przyrody Terraciny 
Artysta zmarł w Rzymie 17 lutego 1940 roku, pozostawiając dziedzictwo, które jest cenione na całym świecie. Jego prace znajdują się w prestiżowych galeriach i kolekcjach, a ich wpływ na rozwój sztuki wciąż jest odczuwalny. Jego naturalistyczne podejście do malarstwa ciała ludzkiego oraz eksploracja symboliki i mitologii w twórczości wpłynęły na kolejne pokolenia artystów.